#116 Venus, Jupiter en Mercurius

Johannes Vermeer. Een van de meest bekende kunstschilders uit de geschiedenis. Het melkmeisje, Meisje met de parel, Het straatje van Vermeer: ze zijn te bewonderen in de meest toonaangevende musea ter wereld. Maar dat geldt niet voor al zijn werken. Een aantal Vermeers is onvindbaar, kwijt of gestolen. Een van die verloren werken was de inspiratiebron voor de documentaire Venus, Jupiter en Mercurius van Wisse Beets.

De onvindbare Vermeers: schilderijen waarvan we weten dat ze bestaan hebben, maar die we niet meer kunnen zien. Dit onverdraaglijke idee heeft aan de basis gestaan van de multimediaproductie: De nieuwe Vermeer. De verloren Vermeers worden op allerlei manieren nieuw leven ingeblazen, onder andere via een podcast. Omroep MAX vroeg 6 makers om een persoonlijke vertaling te maken van éen van de zes verloren gewaande Vermeers. Het resultaat is een prachtige en gevarieerde 6-delige podcast.

Wisse Beets kreeg het werk Venus, Jupiter en Mercurius toegewezen, een van de weinige mythologische taferelen die Vermeer schilderde.

Het zet Wisse in een tijdmachine, niet naar de 17e eeuw, maar naar zijn eigen schooltijd en het boek waar zijn docent geschiedenis altijd uit voorlas ‘Mythen en sagen van de Griekse wereld’. Daar maakte hij voor het eerst kennis met de mythologie en hij was meteen verkocht. Hij wist dan ook meteen in welk verhaal Venus en Jupiter samen voorkomen: de mythe van Psyche.

Wisse Beets brengt de duizenden jaren oude mythe van Psyche weer tot leven. Een verhaal vol liefde, afgunst, machtsmisbruik, avontuur, ongeduldigheid, wraak, wanhoop en een beetje verzoening. Kortom, een heel menselijk verhaal. Welke scene kiest Vermeer uit dit verhaal voor zijn schilderij? Een keuze die zijn genialiteit onderstreept, en die tekenend is voor zijn psychologisch inzicht en zijn virtuositeit.