Gaandeweg komen er meer overeenkomsten met haar katholieke doop naar boven en ook het christelijke schuld- en boetebesef uit haar jeugd lijkt ze in het zenboeddhisme weer tegen te komen, aspecten uit haar leven waar ze eerder met veel plezier afstand van had gedaan om zich vervolgens in de wereld van de muziek met de daarbij horende bohemien levenstijl te storten. Uiteindelijk blijkt het verlangen een spirituele weg te volgen toch sterk genoeg om de sprong te wagen. Over deze ‘coming out’ en de weg er naar toe maakte Marlous Lazal een zeer persoonlijk verslag in: ‘Help, ik word boeddhist’.
Regie: Marlous Lazal, NTR, 2011