Hij besloot Dekkers op te zoeken. Maar Jeroen trof geen gebroken man, hij trof een joviale man die zich de aandacht die 9/11 hem had gebracht van harte liet aanleunen. Hij voelde zich absoluut niet verantwoordelijk. Amerika dacht daar anders over. Hij mocht zich dan niet schuldig voelen of schuldig zijn, hij was wel guilty by association.

Deze zomer zocht Jeroen hem weer op in Florida, waar hij nog altijd woont, op. Zijn ronde, gebruinde kop had plaatsgemaakt voor een getaand, mager hoofd. Van de miljoenen die hij ooit had bezeten, was niets meer over. Zijn huis was door de bank teruggevorderd en hij kon er elk moment uit gegooid worden. Hij had geen werk, tapte illegaal stroom af en leefde van voedselbonnen. Hij werd achtervolgd door deurwaarders die zijn auto in beslag wilden nemen. Zijn visum was verlopen en feitelijk was hij illegaal in het land. Dit was waar 9/11 hem had gebracht. Hier was een man wiens leven door 9/11 was vernietigd. Van de Amerikaanse Droom was hij in de Amerikaanse Nachtmerrie belandt.

Was hij daarmee toch slachtoffer geworden, nou nee, Dekkers weigert zich nog altijd in de rol van slachtoffer te schikken. Een ongrijpbare man die, wat het leven hem ook voor de voeten werpt, altijd weer terugveert.

Deze productie is tot stand gekomen met steun van het Mediafonds..

Regie: Jeroen van Bergeijk, NTR, 2011