Vijf kenmerkende werken uit verschillende periodes, waaronder De Appelbar van Karel Appel, Ushering in Banality van Jeff Koons en Drei Häuser mit Schlitzen van Martin Kippenberger, vormen de basis voor de documentaire De hartslag van het Stedelijk. Hierin schetst regisseur Roel van Dalen de ontwikkeling van het Stedelijk Museum na 1945, in samenhang met de zes directeuren die daarvoor verantwoordelijk waren.

Elke directeur gaf zijn eigen vorm en inhoud aan het museum, waarbij de opgebouwde collectie en de ontwikkelingen in zowel de kunsten als in de maatschappij leidend waren. Maar minstens zo belangrijk waren de persoonlijke visie en eigen smaak van de directeuren Willem Sandberg, Edy de Wilde, Wim Beeren, Rudi Fuchs, Gijs van Tuyl en Ann Goldstein. Door de tijd heen laten deze heel verschillende persoonlijkheden hun licht schijnen over de stand van de moderne kunst, de tijdgeest, de toegenomen afhankelijkheid van geld, het belang van de museumcollectie en de autonomie van de kunst. 

Kunstcritici Jhim Lamoree, Anna Tilroe en Hans den Hartog Jager geven in De hartslag van het Stedelijk hun visie op de historie van het Stedelijk, waarbij heilige huisjes niet geschuwd worden. De documentaire is geheel opgenomen in het nog helemaal lege, net verbouwde museum.