Aan de hand van dagboeken en brieven van Bahar probeert de familie antwoorden te vinden op hoe dit heeft kunnen gebeuren. Samen met hen zien we wie Bahar werkelijk was en wat zich in haar hart heeft afgespeeld. In deze pijnlijke zoektocht naar antwoorden ontvouwt zich het verhaal van een fatale liefde. Bahar, is nog maar 15 als ze hevig verliefd wordt op haar Turkse buurjongen. Hij heeft geen verblijfsvergunning, zijn familie zoekt een bruid voor hem. Als ze om Bahars hand komen vragen, weigert haar vader. Zijn enige dochter is te jong en te goed voor deze jongen. In de hoop de liefde te bekoelen, stuurt vader zijn dochter een paar maanden naar Turkije. De jongen en zijn familie reizen moeder en dochter achterna. Onder druk van de familie geeft de moeder daar alsnog haar goedkeuring voor het huwelijk. Wanneer Bahar zwanger blijkt te zijn, stemt ook haar vader met tegenzin in.

Bahars huwelijk is niet zoals ze het zich had voorgesteld. Haar man is ontrouw en mishandelt haar vanaf de eerste dag. Bahar is zich bewust van de pijn en schande die ze haar familie en vooral haar vader heeft aangedaan. Uit schaamte besluit ze de consequenties van haar vergissing in stilte te dragen. Ze ontkent de mishandelingen, houdt haar familie op afstand en doet alsof ze gelukkig is, tot het blije masker barstjes begint te vertonen. Bahar is inmiddels moeder van twee dochters en zichtbaar uitgeput. Uiteindelijk ontkent ze niet meer, maar vraagt ze een scheiding aan en durft ze voorzichtig te hopen op een nieuw leven. Haar familie ontfermt zich opnieuw over haar en zorgt dat ze veilig is voor de woede van haar man. Tot die ene fatale nacht waarbij de realiteit alle hoop inhaalt... Nadat de familie haar in Turkije heeft begraven, vinden ze in haar dagboek de hartenkreet Ik heb maar één zonde begaan, ik heb lief gehad.

Regisseur: Carin Goeijers