Peter Westerveld bedacht het op grote schaal inzetten van door bulldozers gegraven geulen op hoogtelijnen (contour-trenches) in hydrologische corridors. Volgens hem is het dé oplossing voor de verwoestijning van de aarde. "De impact van dit project is minstens zo belangrijk als de Deltawerken voor Nederland waren. Alleen gaat het over een veel groter gebied.” Aldus Fons Jaspers, watermanagement-specialist van de universiteit van Wageningen.

Als kunstenaar laat Westerveld zich inspireren door de natuur. De laatste 15 jaar van zijn leven houdt hij zich bezig met het scheppen van kunst in de vorm van oplossingen voor de klimaatproblematiek, met succesvolle toepassingen in verwoestijnde gebieden in o.a. Mali, Tanzania en Kenia. Uiteindelijk wordt zijn grootste ‘kunstwerk’ de Hydrologische Corridor. Een 20.000 vierkante kilometer omvattend project in Kenia dat één hydrologisch systeem vormt. Hier past hij zijn technieken toe met als doel de erosie te stoppen, regenwater ondergronds te brengen en grootschalige herbebossing in gang te zetten om zo de watercycli te herstellen. Handmatig bomen planten is volgens hem voor schoolkinderen en ambassadeurs.

Filmmaakster Mariëtte Faber komt eind 2011 in contact met de organisatie van Peter Westerveld. Ze raakt gefascineerd door de eenling die een eenvoudige oplossing voor de klimaatproblematiek durft te presenteren. Iemand die groot durft te denken en te dóen. Vanaf 2012 volgt ze hem bij zijn pogingen zijn ideeën om te zetten in resultaten. Gaat het hem lukken? En wat drijft hem bij deze missie?

Regie: Mariëtte Faber.