3Doc

Living to the max

HUMAN

'Living to the Max' biedt een kijkje in de wereld van extreme sporters. Waarom zou je je leven riskeren voor een nieuw trucje, of een nieuwe sprong? In deze documentaire wordt de psychologie geanalyseerd die de sporters tot het uiterste drijft.

In gesprek met regisseur Hansje van de Beek

Interview

De zoektocht van Living to the Max brengt de documentairemakers langs een BMXer, een freediver, basejumper en er wordt gezocht naar Max Verstappen. Het doel? Begrijpen waarom deze mensen hun leven op het spel zetten voor de sport.

Hoe kwam je op het idee?
“Toen Max Verstappen een podiumplek bemachtigde in 2016, kwam ik enthousiast naar de redactie toe. De redactie vroeg zich af waarom ik Formule 1 zo gaaf vond. Ik kon die vraag niet zo goed beantwoorden. Om te verklaren waarom mensen van extreme sporten houden, ben ik deze documentaire gaan maken.”

Op reis
Om de vraag te beantwoorden is Hansje met haar twee collega's Frederick Mansell en Laurens Samsom door Europa gereisd. De documentaire speelt zich af tussen Stockholm en Monaco, waar ze op zoek gaan naar Max Verstappen.

“Het was van te voren niet het plan, maar omdat er in Nederland niet zoveel extreme hoogtes of dieptes zijn, moet je wel op reis als je een docu over extreme sporten wil maken. Dit is ook geen 3 op reis. De reis ziet er indrukwekkender uit dan dat het is. We zijn naar Montpellier gevlogen en vervolgens doorgereisd naar Monaco, allemaal in een weekend. Om alles in die tijd te draaien hebben we veel heen en weer geracet.”


De energiedrankfabrikanten wisten het al lang
Op de vraag wat het publiek zo aantrekt in extreme sporten hebben volgens Hansje energiedrankfabricanten al lang het antwoord.Het is niet voor niets dat de energy drankjes zo goed verkopen. De fabrikanten weten dat ze met dit soort extreme sporten tieners, die gieren van de hormonen, bereiken. Dat zijn ook de 14-jarige jongens die je energiedrank ziet kopen."

"We spraken de directeur van de RedBull Air Race en hij had een hele interessante kijk op sport. 'Een sport is pas een sport als er mensen naar kijken', zei hij. Persoonlijk ben ik het daar niet mee eens."

Voor de sporters is hun bereik een van de belangrijkste facetten. BMXer Daniël zegt: “Je kan nog zo’n goede BMXer zijn, als je niet voor een camera kan staan of geen volgers hebt, krijg je geen sponsoren.”

De grote impact van sociale media op deze topsporters verbaasde Hansje niet. “Wat mij wel verbaasde”, zegt ze, “was de druk die op de sporters ligt. Ik vroeg Jarno, de basejumper, hoe lang hij dacht dat zijn collega Alexander Polli nog zou leven. Ik schrok wel toen hij zei dat die al een jaar geleden overleden was: verongelukt bij een basejump-sprong. In plaats van dat te zien als een moment waarop iemand te ver is gegaan, wordt het door andere sporters wel eens gezien als 'een open plek' op het podium. Social media is voor die sporters een vorm van groepsdruk."

"Dan is de vraag: wie is verantwoordelijk? De sporter, de sponsor, of toch de kijker die participeert aan een vorm van digitale groepsdruk. Ik denk dat de verantwoordelijkheid bij alle drie ligt."

"Uiteindelijk trekt iets waar zo'n risico in zit, zoals de poging van Felix Baumgartner om van buiten de atmosfeer naar de aarde te springen, altijd kijkers. Als aan die sprong geen risico zou zitten, hadden er echt geen 7 miljoen mensen live meegekeken.”

En nu?
"Nu werk ik aan het onderzoeksprogramma VPRO-Trees. Daarin kan ik mijn liefde voor audio en onderzoeksjournalistiek kwijt. Ik zou ook wel een volgende documentaire willen maken, maar weet nog niet waarover. Nu sta ik nog met beide voeten in Trees."

Meer sportdocu's