De baby-industrie

Reizende eicellen

KRO-NCRV

Nederlandse wensouders reizen vaak naar Spanje of Cyprus om daar zwanger te worden met een eicel van een anonieme donor. Liesbeth Staats bezoekt de klinieken en ontdekt dat de anonieme donoren vaak niet de Noord-Europese studenten zijn zoals de klinieken beloven, maar jonge vrouwen uit armere delen van Europa.

Meer context bij de aflevering

Waarom we volgens Britta van Beers nooit toe moeten geven aan de commercialisering van de vruchtbaarheidsindustrie.

Nederlanders met een onvervulde kinderwens laten zich steeds vaker in het buitenland behandelen met behulp van een anonieme eiceldonor. Voor sommigen is het de enige manier om een lang gekoesterde kinderwens in vervulling te laten gaan. Het verbieden van dergelijke behandelingen in Nederland leidt tot discriminatie van onvruchtbaren, is de leus. ‘Onzin,’ zegt Britta van Beers; ‘Hoe droevig de situatie van wensouders ook, het recht op een kind bestaat niet.’

Meer video's

Uitlegvideo

In de baby-industrie wordt de wereldwijde vruchtbaarheidsindustrie onderzocht. We reizen van exclusieve eiceldonoren in de Verenigde Staten naar budget-draagmoeders in Georgië. Maar hoe werkt eiceldonatie of draagmoederschap nu eigenlijk? Een uitleg binnen twee minuten. Deze en volgende video's zijn geproduceerd door KRO-NCRV.

De adviseur

Anneke Janssen startte ruim een jaar geleden haar bureau FertiTravel en sindsdien staat de telefoon roodgloeiend. Ze adviseert Nederlanders met een kinderwens die in ons land zijn uitbehandeld, en hun geluk in het buitenland willen beproeven. Op het kantoor in Boxmeer legt ze Liesbeth uit waarom ze het bureau begon en wat ze klanten te bieden heeft.

De eicelbemiddelaar

Anna Lisnichenko werkt in Oekraïne met wensouders die in eigen land uitbehandeld zijn. Ze zoekt voor haar klanten de perfecte donor, afgestemd op hun wensen. Ze legt Liesbeth uit waarom Oekraïense eiceldonoren zo populair zijn bij West-Europese klanten.

De antropoloog

Michal Nahman is antropoloog en docent aan de University of the West of England en doet al bijna twintig jaar veldonderzoek naar anonieme eiceldonoren. Ze vroeg door de jaren heen tientallen donoren naar hun reden om te doneren. Liesbeth spreekt haar op de universiteit in Bristol en vraagt naar haar bevindingen.