'De mensen met wie het echt slecht gaat kom je nergens meer tegen. Die zijn er wel, maar ze willen vaak niet. Want dan ben je zielig.'

Henk heeft deze dag verstek moeten laten gaan bij de gezamenlijke maaltijd. Hij moet binnenkort een operatie ondergaan. Dus vertrekt Gerrit met een portie zuurvlees naar het ziekenhuis, 'want als hij niet naar ’t Zaelke kan komen, dan komt ’t Zaelke naar hem'.

De Molukse gemeenschap krijgt een dreun als blijkt dat hun gemeenschapshuis op last van de politie wordt gesloten. Bij een inval troffen ze er leden van motorclub Satudarah aan. En een wapen. En drugs. Waar moeten ze nu de onafhankelijkheidsdag vieren?

Peter draagt een groot verdriet mee, maar hij is geen prater. Hij luistert liever. Het liefst zit hij bij zijn vogeltjes en vertroetelt ze. ‘Alleen de avonden zijn lang. Dat is even klote. Maar voor de rest… Gewoon doorgaan.’

Ondertussen probeert kapelaan Carlos de jongeren enthousiast te krijgen voor het geloof, maar zij lopen niet erg warm voor zijn 'kerkproeverij'. En trainer Otto maakt zich zorgen. Het gaat niet goed met de club. Er lopen spelers weg maar van het bestuur heeft hij weinig te verwachten.

Ook Jes heeft het zwaar. Haar Ger gaat erg snel achteruit. 'Ik ben gewoon een emotioneel wrak.' Ten slotte zien we vrij onverwacht een oude bekende terug.