De versoepelingen van de lockdown in Nederland zijn deze week begonnen. Hoe anders ging de versoepeling in Wuhan, de plek waar maanden gelden de pandemie zonder waarschuwingsperiode begon. Vanuit het perspectief van een jonge vrouw (zoals er duizenden zijn) laat deze 2Doc Kort: Fijn weekend in Wuhan zien hoe het de eerste dagen daar ging. Ze laat ons zien hoe de coronacrisis doorwerkt in haar wereld van na de crisis. Hoe de stad die stilstond zich weer probeert te hervinden, terwijl de angst voor de terugkeer van het virus iedere stap die gezet wordt beheerst.

Aan het begin van haar videobrief wandelt Xu uit Wuhan naar het kantoor van de fabriek waar ze werkt. Drie maanden lang heeft ze alleen doorgebracht op haar kleine kamer op het fabrieksterrein. Nu is het de eerste dag, een prachtige lentedag, dat ze weer naar buiten mag. Spandoeken herinneren overal aan de regels die strikt gevolgd moeten worden:"Geen groepsvorming!", "Desinfecteer nu je schoenzolen!" en computerstemmen die zeggen wat ze moet doen. Om de haverklap moet ze iets scannen, of haar temperatuur meten, en het terrein van de fabriek mag ze niet af. Daarvoor is speciale toestemming nodig. Maar ze is blij, het leven begint weer, zelfs de noedels die ze van een collega krijgt en die ze eigenlijk vies vindt, stemmen haar vrolijk.

Dan krijgt ze permissie om het weekend bij haar vriendje door te brengen. In het openbaar vervoer mag ze niet, en van de van te voren vastgestelde route mag ze niet afwijken. Drie keer per dag moet ze melden waar ze zich bevindt. "Maar het maakt me niets uit", voor het eerst na drie maanden zien ze elkaar weer.

regie: Willy Sier