Op 31 augustus 2015 sprak Angela Merkel de legendarische woorden "Wir schaffen das" uit, te midden van de toen onoverzichtelijke migratiecrisis. Honderdduizenden vluchtelingen, vooral uit Syrië, zijn sindsdien toegelaten in Duitsland. Maar ook in Duitsland is de regelgeving steeds strenger geworden, vooral als het om gezinshereniging gaat.

Fadi hoopte binnen maximaal binnen een jaar met zijn vrouw en jonge kinderen herenigd te zijn. Maar jaren na zijn vlucht is hierop nog geen enkel zicht. Hij neemt een besluit. Hij neemt contact op met de mensensmokkelaars om hem de Turks-Griekse grens over te brengen. Nu in tegengestelde richting.

Filmmakers Sakir Khader en Nafri Bernois volgen hem tijdens zijn laatste dagen in Duitsland en zijn “terugvlucht”. Wasmachine, scheerapparaat, kleren, wifi-abonnement, al zijn bezittingen geeft weg aan jonge Somalische nieuwkomers.

Via zijn telefoongesprekken krijgen we een zeldzaam inkijkje in de werkwijze van de smokkelaars. Nooit is hij ervan verzekerd of ze hem niet bedriegen. Toch reist hij naar Griekenland, naar Thessaloniki, dan in een nachtelijke busrit naar de grensplaats Lavara, en vervolgens te voet door akkers en bossen met een steeds grotere groep volwassenen en kinderen richting de Maritsa, de grensrivier met Turkije.

Het mist als ze ’s ochtends vroeg aankomen. De overkant is nauwelijks te zien. Er wordt geen woord gezegd, de spanning is op de gezichten te lezen. Komen de smokkelaars?

Regie: Sakir Khader & Nafri Bernois