Filmmaker Eva Nijsten zag op een oude VHS-band uit de jaren negentig hoe een huisvriend Sinterklaas speelde bij haar en andere buurkinderen. Niet alleen de kinderen, maar ook Sinterklaas verloor zich volledig in zijn rol. Het idee voor een film over Sinterklaas was geboren. Ze sprak zo’n vijfentwintig sinterklazen en werd gegrepen door Sinterklaasfanaat Marcel Karhof.

Veel meer dan een verkleedpartij

‘’Ik vond het heel interessant om te zien wat een kostuum met zowel de drager als het publiek doet. In mijn research leerde ik bijvoorbeeld een depressieve man kennen, die zich de hele dag gelukkig voelde wanneer hij zijn pak aanhad.’’ Voor Marcel betekent het kostuum ook heel veel. ‘’Sinterklaas gaat voor hem veel verder dan een verkleedpartij. Hij zegt zelf ook: ik speel geen Sinterklaas, ik ben Sinterklaas.’’ Marcel was niet te regisseren als hij Sinterklaas was. ‘’Hij viel nimmer uit zijn rol. Als ik hem Marcel noemde, kon ik niet eens rekenen op een reactie.’’

Feest om te filmen

Regelmatig raken filmmakers bijna overspannen van hun film. Eva Nijsten niet. ‘’Het was één groot feest om Sinterklaas Bestaat te maken, filmen op de stoomboot is natuurlijk al geweldig. Dit is het soepelste filmproject dat ik gedaan heb. De draaidagen liepen zoals ze moesten lopen. De gesprekken tussen Sint en zijn pieten voor en na huisbezoeken waren leuk om terug te zien in de montage. Zelfs in de auto, zonder kinderen, vielen ze niet uit hun rol.’’ Aanvankelijk was Marcel een beetje huiverig voor de film, maar naarmate hij Eva Nijsten beter leerde kennen, groeide zijn vertrouwen. ‘’We maakten ook duidelijke afspraken. Zo heb ik nooit gefilmd dat hij zijn baard opplakte of dat de Pieten geschminkt werden. Heiligschennis is dat voor Marcel. Stel je voor dat een kind die scene op televisie voorbij ziet komen? Andere mensen denken misschien: ‘wat maakt dat nou uit’, maar voor hem is dat zó belangrijk.’’

De illegaliteit in

De Zwarte Piet-discussie komt beperkt aan bod in de film. ‘’Ik ben mij bewust van de gevoeligheden en de maatschappelijke laag die nu om het Sinterklaasverhaal hangt, maar ik wil dat niet de overhand laten spelen in deze film. Marcel is traditiegetrouw. Hij heeft mij wel eens verteld dat hij bij een verbod op Zwarte Piet de illegaliteit in zou gaan. Stiekem met zijn pieten naar pakjesavonden, zoiets.’’ Nijsten voegt toe: ‘’Ik heb ook wel reacties van mensen gekregen die tegen zwarte piet zijn, maar de film toch waardevol vinden. De film toont wat de traditie van Sinterklaas betekent voor sommige mensen.’’

Cadeau

Eva leerde Marcel Karhof kennen als een man met veel gezichten. ‘’De film moest geen Man Bijt Hond-portret worden. Marcel is heel streng, een extreme perfectionist, maar hij heeft ook een zachte kant. In tien draaidagen heb ik de film vastgelegd. De gevoelige scene met de baby’s was echt een cadeau voor mij als maker, waarin Marcel behalve zijn perfectionisme als het gaat om  Sinterklaas ook heel goed zijn zachte kant liet zien.’’

Eva Nijsten

Nijsten studeerde aan de kunstacademie AKV St. Joost. Momenteel is ze bezig met de research voor een jeugddocumentaire voor KRONCRV over communies en met een programma voor Schooltv.