Hoe gaat het nu met de jongeren uit Brommers kiek'n?

Marc uit Espelo is enthousiast over de afgelopen periode. ‘’Ik vond het leuk om hieraan mee te doen, het is een mooie film geworden en we krijgen veel positieve reacties.’’ Wat voor reacties? ‘’Dat mensen het mooi vinden en dat de film laat zien zoals het bij ons gaat, het is wel ‘echt’.’’ Marc lacht een beetje en vervolgt zijn verhaal: ‘’We worden ook nog weleens herkend. Vooral op tentfeesten in Twente. Dan zeggen ze: Je hebt zo’n bekend gezicht, ik ken je ergens van! Dan zeg ik: ja, dat klopt. Maar dat gebeurt niet heel vaak hoor!’’

Zijn goede vriend Thomas is inmiddels weer terug in Nederland na zijn buitenlandstage. ‘’We zijn in de tussentijd zelfs al een keer naar Portugal teruggeweest, waar hij me heeft rondgeleid. Na het afronden van die stage is hij bijna klaar met studeren, ik moet straks nog een jaar. Als het met het visum lukt, ga ik daarna misschien ook naar het buitenland, naar Canada.’’ Met de vriendengroep is er weinig veranderd in de film. Niels en Femke zijn nog steeds gelukkig samen. Marc heeft net als in de film geen vriendin, maar ‘’als er een keer een goede langskomt, mag ze blijven hoor!’’ De jongeren zijn het afgelopen jaar wel geconfronteerd met een zeer ernstig auto-ongeluk. Twee jongens uit het nabijgelegen dorp zijn hierbij omgekomen. ‘’Dat gebeurde op 18 november. We kenden hen goed dus dat was heel heftig. Ik heb nog met de slachtoffers gevoetbald en een meisje uit onze keet had met een van die jongens. We hebben er veel over gepraat met elkaar om het een plek te geven. De meiden hebben dat ook gedaan, misschien nog wel uitgebreider dan wij.’’

Erik-Jan uit Nieuwleusen vertelt ons ook over de ontwikkelingen in zijn vriendengroep. We bellen hem in eerste instantie ongelegen, maar hij is niet te beroerd om tijd voor ons te maken.‘’ Een moment, ik zet even mijn auto aan de kant!’’ Niet zijn crossauto, maar zijn gewone wagen wordt in de polder geparkeerd. ‘’Ik heb even niet zoveel tijd om te crossen nu. We zijn nu druk met de laatste dingetjes voor ons huis, zoals het schilderwerk. Na een weekje skivakantie trekken we er rond februari in.’’ Erik-Jan gaat daarna wel weer door met crossen. ‘’Zeker, dat doe ik nog steeds met veel plezier. Als we samenwonen wordt dat niet minder hoor, Jennelien vindt het prima! Beter dan dat je altijd maar op de bank voor de televisie zit, toch? De crossgroep is wel wat kleiner geworden sinds de film, er zijn een stuk of vier jongens gestopt. Het kost heel veel tijd, dus sommigen stoppen omdat ze een hogere werkdruk krijgen of vanwege fysieke redenen. Verder is er niet veel veranderd sinds de uitzending, behalve dat Peter is verhuisd.

Mensen reageerden positief op de film. Zelf vond ik het ook mooi geknipt en geplakt. Alles is zoals het echt gaat bij ons. Alleen de wedstrijd zag er op beeld wel anders uit dan hoe het die dag ging. In die scene waren namelijk meerdere races tegelijk verwerkt. Niemand zag dat. Zelfs de mensen die er toen bij waren, hadden het niet door. Dat vond ik knap werk van Geertjan.’’ Net als Marc wordt ook Erik-Jan nog regelmatig herkend. ‘’Ineens kennen veel meer mensen mij door de film dan ik vooraf had verwacht. We hoorden iedereen erover na de uitzending, ze onthouden het goed hoor! Laatst was ik bij een klant die ik niet heel goed kende en dan hoor je ineens: ‘Hee Erik-Jan, mooi stukkie film!’’