Dit wielerparcours is de hoofdpersoon van de documentaire “de meet ligt verkeerd” van radiomaker Jan Maarten Deurvorst, een verhaal over de broedertwist tussen Olympia en WVA, twee Amsterdamse wielerverenigingen die al decennia met elkaar in de clinch liggen.

Olympia kan met recht de beroemdste wielervereniging van Amsterdam genoemd worden. In de toptijd van de club, van de oprichting in 1898 tot eind jaren zestig, veranderde alles dat het aanraakte in goud. Olympia leverde aan de lopende band wereldkampioenen af, zoals Peter Post, Henk Faanhof en Piet Dickentman.

Maar in de jaren zeventig ging het opeens mis met Neerlans beroemdste en rijkste wielerclub. Van de glorie van weleer was opeens niets meer over: de club is bijna failliet. Koersen heeft het niet meer. Wat rest zijn tien actieve senioren en een beperkte jeugdopleiding. Het enige dat herinnert aan betere tijden zijn een overvolle prijzenkast in een veel te ruim bemeten clubhuis van twee verdiepingen.

Maar wat deed Olympia de das om​? Het spoor leidt naar buurman WVA. De geschiedenis van deze veteranenclub is precies het spiegelbeeld van haar illustere buurman. Begin jaren zeventig bestond WVA slechts uit vier veteranen, een categorie die door de bond, de KNWU, in die tijd niet eens werd erkend. Nu groeien juist bij WVA de bomen tot in de hemel. De club organiseert elke week zes wedstrijden op het parcours. Vaak komen vooral middelbare en oudere wielrenners aan de start. Het gaat zo goed, en dat is uitzonderlijk in deze voor wielerclubs zware tijden, dat het dit jaar een nieuw clubhuis uit de grond stampt. Naast de meet wordt een glazen tribune van 20 meter lang opgetrokken. Verder zijn alle voorzieningen aanwezig; van massagesalon, tot espressobar en state-of-the-art kleedkamers.
In de documentaire wordt gereconstrueerd hoe de WVA dit voor elkaar kreeg. Heeft de club haar beroemde buurman vermorzeld? Is Olympia ten onder gegaan aan zijn eigen hoogmoed? Of heeft het te maken met veranderingen in het wielrennen zelf?

Radiomaker -en zelf fanatiek fietser- Jan Maarten Deurvorst sprak met beide verenigingen op zoek naar antwoorden.

Moeder Gülay en dochter Berfin wonen samen in een appartement in Amsterdam. Ze praten veel, maar als Berfin wil weten hoe het écht met haar moeder gaat, moet ze het vragen aan haar nicht. Dat ze de meest wezenlijke dingen voor elkaar geheim houden, wordt duidelijk als Gülay op een dag ziet dat de moedervlek op haar arm die ze zo mooi vindt, van vorm is veranderd.

Tjitske Mussche maakte een verhaal over moeder en dochter, en sprak met ze over alles wat niet gezegd wordt. Een verhaal over Turkse geheimen en Nederlandse keuzevrijheid en over hoe moeilijk het soms is om te doen met je leven wat je wil.

In dertig afleveringen volgen de makers steeds verschillende mensen in de meest pijnlijke, bijzondere en bizarre periodes uit hun leven. Hoewel de verhalen klinken als ontspoorde sprookjes of een tragikomische film, is niets gespeeld of verzonnen.