Fatos Vladi, NPS
Twee mensen leven in hetzelfde land: de één is dolgelukkig, de ander wordt zwaar gemarteld. Hoe kan dat? Ze zijn de twee gezichten van een dictatuur.
In zijn radiodocumentaire 'De Antenne' vertelt radiomaker Fatos Vladi over zijn gelukkig leven in het communistische Albanië en zijn liefde voor de dictator Enver Hoxha. Hij had geen idee dat in zijn 'gelukkigste land ter wereld' duizenden mensen leden onder zware martelingen en gevangenisstraffen.
Eén van deze ongelukkige mensen was Saimir Maloku, wiens geschiedenis in de documentaire ook wordt verteld. Maloku werd door de geheime politie zwaar gemarteld en kreeg 10 jaar gevangenisstraf. Alleen omdat hij een antenne had gemaakt waarmee je de westerse televisie- en radiozenders kon ontvangen. En het was geen gewone gevangenis, zoals wij die in Nederland kennen, het was een concentratiekamp. Als je de productienorm van de kopermijn niet haalde, werd je gemarteld.
Op het eerste gezicht lijkt het alsof deze twee verhalen niets met elkaar te maken hebben. Toch leefden ze allebei in een gevangenis. Maloku in de kleine gevangenis in het Noorden van Albanië en Vladi in de grote gevangenis Albanië. Vladi en Maloku waren allebei betrokken bij de anticommunistische beweging begin jaren negentig. Ze leverden allebei hun eigen bijdrage aan de democratische veranderingen, maar de realiteit blijft voor hen cynisch.