Uit de verhalen tussen de vaders en zonen blijkt, hoe ingrijpend de migratie is geweest. De vaders, die in de zestigerjaren alleen naar Nederland kwamen, hebben geleden onder het afscheid van thuis en het harde, eenzame en vaak ook vernederende bestaan als gastarbeider. Nog steeds hebben velen een zwakke maatschappelijke positie en voelen ze zich nergens thuis, noch in Marokko, noch in Nederland. Om hun kinderen een betere kans te geven hebben ze hun eigen leven opgeofferd.

Sommige kinderen zijn dankbaar voor dit offer, maar met anderen ging het na de gezinshereniging juist helemaal de verkeerde kant op. Ze kenden hun vader nauwelijks en schaamden zich voor zijn analfabetisme en zijn gebrek aan status en assertiviteit. De vaders hadden daardoor geen vaderrol meer en de kinderen erkenden het gezag van hun vader niet. Ze werden opstandig in een land dat hen toch al met tegenzin opnam.

In de documentaire is ook een rol weggelegd voor de bekende rapper Salah Edin. Salah helpt een van de zonen die in de documentaire aan het woord komt, Yassin Beqqali, met het produceren van zijn eigen geschreven rap over de geschiedenis van zijn vader. Rappen is een grote passie van Yassin, ofwel Bay-G. Samen met Salah neemt hij zijn rap op in een professionele studio. Zowel het maakproces als de definitieve versie van de rap zijn te zien in de film.

Regisseur: Karin Junger