Tussen 2006 en 2010 stonden de berichtgevers van Defensie vierentwintig keer ergens in Nederland bij een voordeur met het slechtste nieuws. Ook Peter van Uhm ontving, op zijn eerste dag als de nieuwe Commandant van de Strijdkrachten, het bericht dat zijn zoon met zijn chauffeur was omgekomen. Zelfs Van Uhm, de doorgewinterde generaal, wilde het nieuws eerst niet geloven. "Ik zie hem nog vertellen dat hij naar Afghanistan ging, dat hij er zoveel zin in had. Dat is wat hij graag wilde; maar ook waar hij goed in was."

Nederland nam met zestienduizend militairen deel aan de ISAF missie in Afghanistan. Vierentwintig Nederlandse militairen sneuvelden tijdens deze vredesoperatie. Gesneuveld vertelt het verhaal van hun dood en het verhaal van hen die ermee moeten leven. Hoe gaan ze om met het verlies van hun zoon, man, broer, vader, maatje of buddy? Sommige nabestaanden zijn boos op Defensie omdat hun zoon door eigen vuur is omgekomen, omdat er fouten gemaakt zijn. Anderen zeggen: "Op wie moet ik boos worden? Hoogstens op mezelf; ik was er trots op dat hij ging."

Sommigen zitten met vragen. Ze willen het voertuig zien dat op de bernbom reed. Of willen het stoffelijke bewijs. Defensie helpt ze er zoveel mogelijk bij. Generaal Van Uhm begrijpt de mensen die zoeken naar de ontbrekende puzzelstukjes. "Maar als ik aan mijn eigen zoon denk, is op de vraag waarom ieder antwoord krom. Het is beter stil te staan bij hoe nu verder te gaan."

Verdriet verbindt, maar het drijft mensen ook uit elkaar. Troost en begrip bieden, blijkt ineens heel moeilijk. Sommigen zoeken troost in een nieuwe toekomst. Verhuizen om met een schone lei te beginnen. Anderen zoeken steun bij elkaar. Vrienden herdenken hun maatje aan het strand. "Tim zou gezegd hebben: Ga niet bij de pakken neerzitten. Maak er wat van!"

Gesneuveld is een moedige film waarin allerlei mensen fragmenten prijsgeven van hun eigen, unieke manier waarop ze met de dood van hun geliefde omgaan.