Aanleiding voor de film is de succesvolle terugkeer van Harrie Jekkers in de Nederlandse theaters. Na een afwezigheid van dertien jaar start hij in 2014 een tournee met collega Jeroen van Merwijk. Twee seizoenen lang zijn de zalen stijf uitverkocht. Hij heeft de smaak te pakken en besluit in 2017 met zijn vroegere band Klein Orkest een reis langs de theaters te maken. Opnieuw overal uitverkocht, zodat een tweede tour voor het komend seizoen staat gepland. Daarnaast treedt Jekkers dit najaar in het voetspoor van Paul van Vliet met incidentele solovoorstellingen in de Haagse Koninklijke Schouwburg.

Harrie Jekkers (66 jaar) is een laatbloeier. In 1978 richt hij met zijn vriend Koos Meinderts het Klein Orkest op. Er mogen geen open deuren worden ingetrapt, op dichterlijke wijze wordt het publiek uitgenodigd na te denken. Ook kan het Klein Orkest feesten opvrolijken. Jekkers is in staat iedereen op sleeptouw te nemen. Onder het pseudoniem Harry Klorkestein (anagram van Klein Orkest) maakt hij een grote hit met O, o, Den Haag (officieus volkslied van de stad). In 1985 valt de groep uit elkaar en begint Jekkers een succesvolle carrière als cabaretier en schrijver. Kort na het millennium vertrekt hij plotseling en zonder opgaaf van reden naar Ibiza.

De documentaire volgt Jekkers tijdens zijn tournee, blikt terug op zijn carrière en laat fans, voor elk van wie een liedje van Harrie het leven veranderde, vertellen over zijn betekenis. Zo heeft een liefhebber een songtekst op zijn lichaam laten tatoeëren en putte een vrouw uit een songtekst de moed om zich van haar man te laten scheiden. Juist als Jekkers wordt geconfronteerd met wat zijn werk losmaakt, raakt hij emotioneel en gunt hij de kijker een eerlijke blik achter zijn zorgvuldig opgebouwde imago van levensgenieter.

Regie: Karin Junger