Omdat Tracy ’s ouders zijn overleden aan het virus, woont ze bij haar oma. In haar dorp weet bijna niemand dat ze hiv heeft. Zelfs haar beste vriendin, met wie ze verder alles deelt, durft ze het niet te vertellen. In Oeganda zijn veel mensen bang voor het hiv-virus. Ze denken dat je het kan krijgen als je iemand met het virus aanraakt, en dat je leven voorbij is als je het hebt. Daarom moest Tracy aan haar moeder beloven het aan niemand te vertellen. Haar moeder was bang dat anders niemand meer met haar om wil gaan. Maar Tracy wil het zo graag met iemand kunnen delen. Ze maakt zich zorgen over haar gezondheid. Ze besluit dat ze haar geheim niet langer voor zich wil houden. Maar wat zal er gebeuren als ze het iemand vertelt?

Eva van Barneveld en Heleen D'haens zijn de makers van 'Onder mijn huid'. Zapp Echt Gebeurd stelde Eva een paar vragen!

Er zijn veel vooroordelen over hiv en aids. Veel mensen weten niet wat die vooroordelen voor invloed hebben op de levens van mensen die het hebben. Het is voor veel mensen bijvoorbeeld minder makkelijk ermee om te gaan. Dat wilden wij graag laten zien.

We werkten samen met SOS-kinderdorpen, dat is een organisatie die in heel veel landen actief is. Zij ondersteunen kinderen, bijvoorbeeld met hiv. Zij kennen daardoor dus veel kinderen en wij hebben hen gevraagd of zij een bijzonder meisje kenden. Veel kinderen die hiv hebben praten er niet makkelijk over, dus het was nog best lastig.

Wij stelden die vraag aan Tracy en zij zei daarop dat ze wil dat meer mensen snappen wat er aan de hand is en dat je je er niet voor hoeft te schamen. Je kan een normaal leven hebben en dromen najagen! Dat vonden wij heel mooi.

We hebben veel gepraat met elkaar, zonder de camera. We vroegen haar: ‘waar worstel je mee? Wat zou je willen?’ Tracy vertelde toen dat ze aan haar eigen vriendin zou willen vertellen dat ze hiv heeft. Dat hebben wij overlegd met een maatschappelijk werker die Tracy goed in de gaten houdt. Zij dacht dat het haar wel zou gaan helpen. Wij hebben Tracy met de camera gevolgd naar dat moment toe.

Tekst loopt door onder de afbeelding.

Tracy spreekt goed Engels, maar wij hebben ervoor gekozen om haar in de film in het Luo te laten praten (een Afrikaanse taal). Dit deden we zodat Tracy helemaal zichzelf kon zijn. Achteraf hebben wij dus alles moeten vertalen.

Dat heeft wel wat tijd gekost! Maar het is ook wel grappig, want we kwamen er tijdens het vertalen ook achter dat Tracy en haar vriendin lekker veel aan het roddelen waren. Dat hebben we dus ook allemaal vertaald!

We hebben nog een aantal keer gebeld met haar. We hoopten dat haar gezondheid sneller vooruit zou gaan, maar het gaat langzaam. De sterkte van het virus is een klein beetje omlaag gegaan, maar het is nog steeds veel te hoog. Het is belangrijk dat Tracy haar medicijnen op tijd neemt en goed eet. Helaas kijkt de smiley nog steeds verdrietig.

Ja! Dat was heel leuk, want Tracy was heel trots. Ze wilde ‘m wel drie keer achter elkaar zien!