Van kinds af aan is Raoul enthousiast lid van een socialistisch-zionistische jeugdbeweging. Om zijn idealen na te jagen verhuist hij direct na zijn eindexamen in 1982 naar Israël. Hij geniet van het leven en studeren in Jeruzalem. Maar door de Libanon-oorlog, de steeds extremere standpunten van politici en verhalen van vrienden realiseert hij zich dat er nogal wat blinde vlekken in zijn mooie idealen zaten. Teleurgesteld in het beloofde land en zijn eigen oogkleppen, keert hij in 1985 terug naar Nederland.
Hier loopt hij stage als camera-assistent van filmmaker Frans Bromet. Ondanks het gestuntel met kabels en statieven voeren ze mooie gesprekken en raken ze bevriend. Jarenlang mijdt Raoul Israël. Maar nu vindt hij het tijd om de pijnlijke confrontatie met zijn mislukte droom niet langer uit de weg te gaan. Frans, die als zoon van een Joodse vader Raouls betrokkenheid met Israël én diens afkeer van haar beleid deelt, wil gelukkig mee.
Samen onderzoeken ze, in de typische stijl van Frans Bromet en met een flinke dosis humor, hoe het met oude vrienden, bekenden en Israël zelf gaat. En passant worden hun vastgeroeste meningen en overtuigingen ook op de proef gesteld.