Tientallen familieleden van Max Wolff (1926) zijn vermoord in de kampen. Max overleeft de oorlog en koopt in 1945 een camera. Met foto's maakt hij nieuwe herinneringen, wat hem houvast geeft om met zijn grote oorlogstrauma om te kunnen gaan. Batya, de jongste van zijn drie dochters, ziet zichzelf jaren later terug op honderden foto's, maar herinnert zich de vastgelegde situaties niet. Voor haar roepen de foto's vooral op hoe de oorlog altijd in huis aanwezig was. Bij elke cameraklik heeft Max -onbedoeld- zijn trauma's doorgegeven aan de volgende generatie. Kan Batya zich bevrijden van een oorlog die lang voor haar geboorte al afgelopen was?

Regie: Batya Wolff & Arnoud Holleman
Omroep: KRONCRV