René Oomen zit op de lagere school in de klas bij Leon. Op een dag gebeurt er iets vreselijks. Leon verongelukt op een bouwterrein. Tegenwoordig zouden er meteen hulpverleners klaarstaan om vriendjes en klasgenoten van Leon te begeleiden. Maar het was 1966 en het werd vooral heel erg stil rond de dood van Leon, er werd nauwelijks over gesproken. “Je ging over tot de orde van de dag, je dacht dat dat beter was,” zegt de meester van Leons klas. En de pastoor zegt tegen de ouders van Leon dat het ‘een geschenk van God’ is.
Ruim veertig jaar later vraagt René zich af hoe zijn klasgenoten die periode hebben beleefd. Denken zij nog wel eens aan Leon en aan wat er gebeurde die dag in april? En hoe is het de familie van Leon en zijn beste vriend Cor vergaan? Rene Oomen zocht ze op. En ontdekte dat het iedereen nog behoorlijk hoog zit. Veertig jaar later kunnen ze eindelijk hun verhaal doen. techniek: Alfred Koster
Regie: René Oomen, NPS (39 min.)