De 92-jarige huisarts Nico van Hasselt legt nog dagelijks de ronde af die hij al zestig jaar maakt. Met aandacht en persoonlijk contact waakt hij over zijn patiënten. Met pijn in het hart ziet Van Hasselt zijn vakgebied veranderen, maar hij weigert zijn patiënten in de steek te laten. Gesteund door zijn vrouw – steevast gezeten aan de eettafel – blijft hij knokken tegen alles wat hij fout vindt aan het hedendaagse zorgsysteem.
Regie: Joost van der Wiel
Nico van Hasselt (93) besloot in 1943 in een dodencel dat hij huisarts moest worden, als hij de oorlog zou overleven. Nog tijdens zijn detentie in Kamp Amersfoort zette hij zijn eerste injectie. „Vooral mijn moeder vond mij tegendraads.”
Nico van Hasselt (Deventer, 1924) is huisarts. Hij kwam op 65-jarige leeftijd in het nieuws toen hij weigerde te stoppen met werken. Dat gaat hij bijna dertig jaar later alsnog doen. Misschien. 'Het lijkt onmogelijk om een goede opvolger te vinden.'