In het hele land moeten dorpscafés hun deuren sluiten, maar de Kerckhaen in Westbeemster blijft vooralsnog bestaan. Documentairemakers Hannah Grout en Dennis Jongeling volgen de jonge uitbater Bart Bakker en zijn trouwe bezoekers bij uiteenlopende activiteiten.
Bart houdt zielsveel van zijn zaak en van Westbeemster, maar hij twijfelt ook: kan het café het op de lange termijn wel overeind blijven terwijl de dorpskern vergrijst? Jonge makers Hannah Grout en Dennis Jongeling volgen Bart terwijl hij met deze vraag worstelt. Dit levert een herkenbaar en warm dorpsbeeld op.
Regie: Hannah Grout & Dennis Jongeling
In hun stamkroeg in het centrum van Utrecht vertellen regisseurs Dennis en Hannah hoe zij op het idee kwamen voor het maken van deze film. 'We zitten hier in het journalistencafé van Utrecht waar veel mensen uit het vak vaak bij elkaar komen', legt Hannah uit. 'Als we afspreken om iets te gaan drinken dan is dat vaak als vanzelfsprekend hier.'
Wat dat betreft is de parallel met het dorpscafé in Westbeemster snel gelegd. Dennis: 'Ik las een artikel over De Kerckhaen waarin beschreven werd dat het hele dorp geld bij elkaar had gelegd om het café te kopen nadat het een paar jaar leeg had gestaan. Wij wilden laten zien wat zo’n dorpscafé voor zo’n gemeenschap betekent.'
De Kerckhaen
De film laat duidelijk zien dat De Kerckhaen veel meer is dan alleen een café. “Zonder De Kerckhaen kun je Westbeemster opdoeken”, aldus Dennis. “Het feit dat het café met het hele dorp gekocht is, zegt wat dat betreft ook wel genoeg. Als het dorp geen café heeft staat alles stil.” Hannah: “We hebben 11 draaidagen gehad waarbij we de ene keer op een concert van boerenrockband Mooi Wark stonden en de andere keer op een vrijgezellenfeest of tussen de kerkgangers die na de dienst een kopje koffie kwamen drinken. Alles wat er in het dorp plaatsvindt gebeurt daar.”
De Westbeemsterlingen
De Kerckhaen is geen geval op zich maar staat symbool voor een veel grotere trend van dorpen die onder druk komen te staan. In het hele land staan min of meer gedwongen fusies van kleinere gemeenten met grotere buren op de rol. Vaak zijn het deze kleinere gemeentes die zich tegen deze op handen zijnde fusies verzetten, bang dat zij hun eigen karakter en identiteit zullen verliezen. Zo ook het sentiment in Westbeemster. Op 1 januari 2022 moet de gemeente Beemster met haar grotere buurgemeente Purmerend gefuseerd zijn. Maar als het aan de Westbeemsterlingen ligt gaat dat feestje niet door. 'Westbeemsterlingen zijn een trots volk. Dat zeggen zij over zichzelf maar dat hebben wij ook duidelijk gemerky', vertelt Dennis. 'Zuidoostbeemster zien zij zelfs al niet meer als de Beemster omdat het tegen Purmerend aanligt.'
Met open armen ontvangen
Toen zij uitbater Bart vroegen of zij een film mochten maken over hem en zijn café stond hij daar eigenlijk meteen welwillend tegenover. 'Hij moest in het begin wel even wennen aan de zender en dat er de hele tijd een camera op hem gericht stond. Maar daarna vond hij eigenlijk alles wat we wilden doen wel prima', vertelt Hannah. 'Hij was echt heel meegaand. Wat overigens gold voor iedereen die we gefilmd hebben. Allemaal hebben ze ons met open armen ontvangen.'
Verdeling
Er was als vanzelf een natuurlijke onderverdeling ontstaan tussen Hannah en Dennis bij het maken van deze film. 'Daar hebben we het geen moment over hoeven hebben', aldus Hannah. 'Dennis is eigenlijk een radioman dus die is veel beter met geluid.' 'En Hannah is veel beter in camerawerk dan ik', vult Dennis aan. 'Die rolverdeling was meteen duidelijk. En de rest hebben we allemaal samen gedaan.' Hannah: 'Het scheelt ook dat we het over vrijwel alles eens waren met elkaar. Ook als we feedback kregen van docenten of coaches die ons vertelden dat we volgens hen op het verkeerde spoor zaten dan keken wij elkaar nadien aan en wisten we dat we allebei vonden dat we wel op deze weg verder zouden gaan.'
En waar sommige docenten vooraf hun twijfels hadden kwam het helemaal goed met de film en werd deze op het Campus Doc Filmfestival ook door hen zeer positief ontvangen. 'Ik ben toch wel blij dat we hebben vastgehouden aan het plan dat we van tevoren in ons hoofd hadden', zegt Dennis. 'Ja, ik ben ook best wel trots op wat we in een half jaartje hebben neergezet. Zeker omdat het de eerste keer is dat we zoiets hebben gedaan', aldus Hannah. En de beide makers zijn niet de enigen die de film geslaagd vinden want zij kregen na de première een uitnodiging van het Cork Film Festival in Ierland, waar hun film volgend jaar zal worden vertoond.
Dennis Jongeling (1994) enHannah Grout (1995) studeren beide aan de Hogeschool voor de Journalistiek in Utrecht. Beiden bevinden zich in de afrondende fase van de opleiding. Hannah loopt momenteel stage bij de Volkskrant en Dennis begint in oktober bij BNNVARA.