Door Stefan Kruszel
Makers van Morgen
Rustzoeker
VPRO
Ferdinand Esseboom heeft behoefte aan rust. Daarom besluit hij in een caravan te gaan wonen ergens in het groen. Maar toch lijkt hij niet helemaal aan de controledrang van de officiële instanties te kunnen ontsnappen. Regisseur Max Baggerman maakte een korte documentaire over deze Rustzoeker.
Locatie met drama
Tijdens het maken van een van zijn eerdere films kwam de jonge regisseur Max Baggerman langs de culturele vrijhaven ADM in Amsterdam West. Deze kunstenaarscommune is een magneet voor vrijzinnige geesten die in een omgeving willen wonen buiten de traditionele woonwijken. Deze manier van leven trekt echter niet alleen kunstenaars en hippies aan, maar ook mensen met schulden, verslavingen en andere problemen. Zij worden niet toegelaten tot het ADM-terrein en hebben daarom een nederzetting gebouwd aan de rand van dit gebied. Max, die voor zijn derdejaarsfilm aan de Nederlandse Filmacademie op zoek was naar een locatie met drama, besloot hier maar eens een kijkje te gaan nemen.
“Ik merkte dat veel documentaires op de Filmacademie door deadlines en tijdgebrek moeite hebben om een dramatische opbouw van het verhaal te vinden”, legt Max uit. “Ik wilde heel graag een film maken in een drie akten -structuur die bestaat uit een introductie, een confrontatie en een uitkomst. Om dit in de korte beschikbare tijd voor elkaar te krijgen moest ik een onderwerp en een locatie hebben waar het drama aan de oppervlakte ligt.”
Max bezocht verschillende soortgelijke kampen op zoek naar geschikte verhalen om een film van te maken. Uiteindelijk koos hij voor het kamp in Groningen waar hij onder andere Ferdinand ontmoette. Dat hij de enige hoofdpersoon zou worden werd echter pas tijdens de montage van de documentaire bepaald. “Ik ben tijdens de draaiperiode in een caravan gaan wonen op het kamp. Enerzijds om me in te leven in hoe het is om daar te wonen en anderzijds om zoveel mogelijk met de verschillende bewoners te kunnen praten. We hebben tijdens de draaiperiode ook de andere bewoners veel gefilmd, maar het verhaal van Ferdinand bleek het enige te zijn dat geschikt was voor de drie akten structuur. De andere personages hebben we er daarom helemaal uitgesneden, niet naar tevredenheid van de hele crew overigens. Maar soms moet je dat soort moeilijke keuzes maken.”
Behoefte aan rust
Max herkent zichzelf wel een beetje in Ferdinand. “Ik kamp weliswaar niet met de problemen waar hij mee worstelt, maar zijn behoefte aan rust herken ik bij mijzelf af en toe wel. Ik vind het heel vervelend dat ik voortdurend moet meedoen aan allerlei regels”, legt hij uit. “Je moet de hele tijd verantwoording afleggen en meedoen aan dingen waarvoor je helemaal niet gekozen hebt. Ik snap heel goed hoe je in zo’n positie geduwd kunt worden dat je denkt: bekijk het allemaal. Er zit in de film weliswaar geen expliciete kritiek op de manier waarop onze samenleving in elkaar zit, maar deze speelde weldegelijk een rol bij de motivatie om deze film te gaan maken.”
Existentiële verveling
Ook voor zijn eindexamenfilm laat hij zich inspireren door zijn persoonlijke ervaringen. De documentaire zal namelijk gaan over ‘existentiële verveling’. Een fenomeen waar Max zelf ook bekend mee is. “Ken je dat als je je ergens een tijd in verdiept hebt en je het aardig onder de knie hebt, dat er dan een soort verzadiging optreedt? Daar heb ik vrij vaak last van. Ik heb bijvoorbeeld de afgelopen jaren vrij veel geschaakt. Ik ben daar nu best goed in maar ik haal er niet meer zoveel plezier uit. Terwijl ik natuurlijk nog lang geen hele goede schaker ben. Er valt nog genoeg te leren, maar de motivatie daarvoor verdwijnt op een gegeven moment en dan treedt er een soort verveling op. Over dat principe wil ik graag mijn afstudeerfilm maken. En dan hoop ik dat het filmmaken me daarna niet ook gaat vervelen”, aldus een lachende regisseur.
Max Baggerman (1990) is student aan de Nederlandse Filmacademie in Amsterdam. Hij studeert naar verwachting in 2019 af. Daarnaast is hij muzikant in het Thomas Baggerman Trio.