In de documentaire Belaagd vertelt een groot aantal vrouwen, van jong tot oud, over misplaatste grappen, handtastelijkheden, aanranding, seksuele intimidatie, verkrachting en geweld. Op straat, op het werk, bij het uitgaan of thuis. Zo werd Ambrien als tiener aangerand op zeilkamp, Akkie door een verhuizer gegrepen in de gang, Swanhilde als stagiaire belaagd door een getrouwde collega, Angelique jarenlang door haar partner vernederd en geslagen en Karin twee jaar lang belaagd door haar baas. Of Georgia, die prooi was in de trein, Elles die bedolven werd onder dickpics, Malou wiens nieuwe baan begon met een seksuele opmerking van de chef, en Rachelle die dacht de mishandeling door haar partner niet te overleven.

De vrouwen vertellen over de impact van de belaging en de angst en onvrijheid die deze veroorzaakt. Levenslang op je hoede, altijd rekening houden met gevaar. En als het je overkomt, het schuldgevoel en de schaamte om erover te praten. De vrouwen in Belaagd hebben besloten het zwijgen te doorbreken. De optelsom van hun verhalen legt een cultuur bloot waarin vrouwen vaak worden beschouwd als bezit of seksueel object, dat betast, geslagen of misbruikt mag worden. Een cultuur die voortkomt uit een diepgewortelde minachting voor de autonomie van de vrouw. Een cultuur ook, die vrouwen in hun vrijheid en veiligheid aantast omdat ze altijd alert moeten zijn dat er ‘iets’ kan gebeuren. En die de voedingsbodem vormt voor vernedering, verkrachting en mishandeling soms met de dood tot gevolg. In Nederland overleven jaarlijks zo’n 40 Nederlandse vrouwen de mishandeling niet.

Regie: Nan Rosens
Omroep: KRO-NCRV