Twee jaar lang heeft filmmaker Simonka de Jong de gezinnen mogen volgen. Thuis in de kinderkamer, bij behandelingen, samen aan de eettafel, bij de therapeut en bij spannende gesprekken in het Prinses Máxima Centrum. Niet alleen de ouders komen aan het woord, ook de broertjes en zusjes van de zieke kinderen delen hun verhaal.

Ze vertellen hoe ze zich groot proberen te houden, maar ook worstelen met hun eigen emoties wanneer blijkt dat de situatie verergert. Hoe ze hun broertje of zusje proberen te ontzien, ook als die wel heel veel aandacht opeist. Ook vertellen deze kinderen eerlijk hoe ze zichzelf soms niet gezien voelen, ondanks hun eigen grote verdriet.

De film gaat niet alleen over de schrik en de tranen, het laat ook op bijzondere wijze zien hoeveel veerkracht de gezinnen hebben. En hoe de ouders zich gesterkt voelen door de mensen om hen heen, door de artsen en verpleegkundigen of hun eigen geloofsovertuiging.

In de documentaire is te zien hoe belangrijk het is om elkaar als gezin vast te houden, om te blijven praten, ook als je niet precies weet wat je moet zeggen.

Regie: Simonka de Jong
Omroep: EO