Hannah van Tassel heeft een fascinatie voor de verhalen die mensen elkaar vertellen. Dat leidt vaak naar ontastbare en onzichtbare onderwerpen. In haar derde jaar aan de Filmacademie onderzocht ze de betekenis van slaap en slapeloosheid in het portret En nu de Nacht (2018). Ze studeerde af met de documentaire Un Chanteur Invisible, waarin ze op zoek gaat naar de betekenis van de wind in Zuid-Frankrijk. Ook maakte ze de korte documentaire Een klein beetje nog (2017), over de levenslust van de 102-jarige Elisabeth Fisher-Spanjer.