Die 5 dagen in mei
De verloren overwinning
In mei 1940 wist een slecht georganiseerd en zelfs nog slechter bewapend Nederlands leger op een of andere manier een kolossale Duitse luchtaanval in Den Haag, uitgevoerd door Duitse elitetroepen, te overleven. Dankzij deze succesvolle Strijd om de Residentie wist Koningin Wilhelmina - het hoofddoel van de Duitsers - uit Duitse handen te blijven. Adolf Hitler verloor een aanzienlijk deel van zijn aanvalstroepen. Zij werden vermoord of gevangen genomen en naar Engeland gezonden. Dit gaf de Nederlandse capitulatie die enkele dagen later volgde op het bombardement op Rotterdam een bittere nasmaak voor de soldaten die iets eerder de strijd om Den Haag hadden gewonnen. Ze hadden gewonnen, maar toch verloren. De overwinning die ze dachten te hebben behaald na bijna 100 uur heldhaftige strijd en levensgevaarlijke operaties, bleek niet meer dan een droom. De moeite, het lijden, de offers, de euforie, alles leek voor niets te zijn geweest. Hoe ervaren mensen, die hier totaal niet op voorbereid waren en zulke hevige emoties doorstonden, zo'n confrontatie in het heetst van de strijd? En hoe is het mogelijk dat sommige mensen tot zulke enorme hoogtes stijgen in de strijd tegen een sterkere tegenstander?