Makers van Morgen

Anita's roedel

VPRO

Anita en haar zeventien honden vormen een gezellige familie. In 'Anita's roedel' volgt Marlies Smeenge deze dierenvriend en fokker terwijl ze toeleeft naar de bevalling van haar dalmatiër Raven. Een charmant portret.

'Ik had weinig met honden, dus maakte ik er een film over'

Tekst: Anne van Blijderveen

Anita de Boer fokt al jarenlang honden, met name dalmatiërs, en is gek op haar leven met de 'beesjes'. Maker van Morgen Marlies Smeenge (1993) had weinig met honden. ‘Mijn vriend had er één en ik snapte niet wat daar nu leuk aan was.’ Toch maakte ze er een film over in het derde jaar van haar regiestudie aan de Nederlandse Filmacademie: Anita’s roedel.

Waarom nu juist een film over honden?
‘Omdat ik wilde begrijpen waarom zoveel mensen zo’n bijzondere band hebben met een hond. Fokkers als Anita hebben alles over voor hun dier.'

Hoe heb je Anita de Boer ontmoet?
‘Via, via, via. Ik heb lang moeten bellen en rondvragen om überhaupt met een fokker te spreken. Veel van hen zijn huiverig om zich in te laten met “de media” vanwege de negatieve berichtgeving over fokkers die dieren uitbuiten. Anita vond het prima als ik eens kwam kijken en na een paar bezoeken hadden we een band opgebouwd en antwoordde ze ‘tuurlijk joh’ op de vraag of ze het hoofdpersonage wilde zijn.’

Waarom wilde je juist haar volgen?
‘Omdat ze een fokker is met visie; ze weet waar ze met het ras naar toe wil. Ze zoekt een reu en teefje uit waarvan ze denkt dat die elkaar zullen aanvullen; het belangrijkste voor haar is of de combinatie een pup met een goed karakter gaat opleveren. Maar bovenal is ze een fokker die de eerste drie weken na de bevalling van een hond naast de pups slaapt om te checken of er geen een in de verdrukking ligt.’

Wat vond je het bijzonderste moment tijdens het draaien?
‘De bevalling van de dalmatiër Raven. Ik heb een geboorte nooit eerder van zo dichtbij gezien. Toen Raven even naar buiten ging om te plassen, wierp ze ook daar een jong. Toen stond de producer op een gegeven moment met een puppy en nageboorte in haar hand om het naar de werpkist te brengen. Heel bijzonder dat Anita ons zo dichtbij liet komen op een moment dat heel belangrijk is voor een fokker; die pups zijn de toekomst van je bedrijf.’

Tekst gaat verder na afbeelding.

Waar zat je het meest over in bij het draaien van Anita’s roedel?
‘We hadden maar vijf draaidagen. Als je een observerende documentaire wilt maken, is dat best wel kort. Dan hoop je natuurlijk dat er genoeg gaat gebeuren om de film spannend te houden. We hebben de draaidagen gepland rond de datum waarop Raven was uitgerekend, maar ja, ze had ook een week eerder of later kunnen bevallen.’

De documentaire heeft iets komisch. Is dat ook jouw bedoeling?
‘Jazeker! Natuurlijk is het belangrijk dat er zware documentaires worden gemaakt, maar ik heb als doel lichte films te maken die wel ergens over gaan. Documentaires waarbij je kunt glimlachen om het leven.’ 

Je bent bijna afgestudeerd, wat wil je daarna gaan doen?
‘Ik wil doorgaan met het maken van licht komische, observerende documentaires. Die vorm past goed bij mij. En ik wil verder gaan met het schrijven van mijn eerste roman. Door Anita’s roedel kon ik een tijdje niet schrijven; tijdens het douchen, afwassen en kleren opvouwen kun je maar over een project tegelijk mijmeren, dus daarom heb ik dat toen stopgezet.’

Tekst gaat verder na afbeelding.

Heb je een droom?
‘Met ieder project dat ik afrond, krijg ik weer dromen voor de volgende. Maar voor nu lijkt het me heel gaaf als mijn afstudeerfilm op IDFA gedraaid gaat worden. Anita's roedel heeft op verschillende festivals gedraaid en ik vond het zo leuk dat een publiek naar mijn film keek, dat wil ik voor elke film!'

En als laatst: houd je inmiddels wel van honden?
‘Ja! Ik dacht altijd dat ik een kattenmens was, omdat ik er niet van houd geclaimd te worden. Dat doen honden natuurlijk heel erg. Maar nu vind ik het eigenlijk wel prettig dat een hond ineens op mijn schoot gaat liggen en ik het komende half uur nergens heen kan. Lekker rustgevend.’

Marlies is nu bezig met haar afstudeerfilm die de naam Traag naar de hemel draagt. Een documentaire over de drie laatste nonnen van een klooster die, zo goed en kwaad als het gaat, de feestdagen proberen te vieren. Vergezeld door een hyperactief pomeriaantje.