De initiatieven om iets goeds te doen voor een vluchteling schieten als paddenstoelen de grond uit. Het lijkt haast wel een hype. Ook Serin draagt graag haar steentje bij en duikt in de wereld van de vrijwilligers maar merkt dat 'goed doen' niet zo zwart wit is als het lijkt.
Als ze uiteindelijk besluit om naar de vluchtelingenkampen bij de grens van Griekenland te vertrekken voelt dit voor haar als het hoogst haalbare in de wedstrijd van de beste mens. Maar, vraagt ze zich af, voor wie doe ik dit? En wat is eigenlijk onze motivatie om goed te doen?