Door Wieneke van Koppen

Hoe doe je dat, een film maken op toevallige wijze?
"Om ervoor te zorgen dat we geen enkele band zouden hebben met de inhoud van onze film, lieten we onze medestudenten de locatie bepalen waar we enkel een weekend de tijd zouden hebben om te filmen.’’ De medestudenten van Offenberg en Mos, Klaartje Til en Jochem Gunster, bedachten dat Scheveningen een geschikte locatie zou zijn omdat de zee volgens hen iets goddelijks heeft. Ze wilden hiermee bij het thema van de 10 geboden blijven.
 

Vissers en surfers
Eenmaal in Scheveningen moesten de twee snel bedenken wat ze gingen filmen. Mos en Offenberg waren nieuwsgierig wat de zee zou betekenen voor mensen die er dagelijks mee te maken hebben. Ze zagen de vissers en de surfers bezig en spraken enkele heren aan. De twee volgden hen het hele weekend en hielden interviews. De visser en de surfer bleken verschillend tegen de zee aan te kijken. Offenberg: ''Hoewel de vrome visser zeer gelovig was, zag hij de zee vooral als zijn werk, niet direct als iets goddelijks. De surfer daarentegen keek veel diepzinniger naar de zee en zag er zeker wel iets goddelijks in.'' Beide heren vonden ze de zee erg indrukwekkend en bijzonder: de zee verandert elk moment en heeft hij een andere ‘stemming’ waaraan je je aan moet passen.

Maakproces
Offenberg en Mos zouden ‘nooit weer op zo’n ongeplande manier willen werken’, lachen ze in koor. Ze vinden het prettig om hun films te scripten en vooraf goed te weten wat ze gaan filmen. Wel vonden ze dit een bijzondere belevenis. Mos: ‘’We hebben nieuwe werelden van binnen gezien en dat we ’s ochtends vroeg in een stinkende visfabriek hebben gestaan, is natuurlijk een compleet nieuwe ervaring voor ons.’’