De ADM-werf was een van de vrijplaatsen van Amsterdam in het Westelijk Havengebied totdat deze op 7 januari 2019 werd ontruimt.

De bewoners van de ADM-werf waren mensen die vanalles konden maken, want als je daar wilde wonen, moest je zelf je eigen voorzieningen kunnen vormgeven. De meesten zijn dan ook iets als theatervormgever, geluidstechnicus, houtbewerker, muzikant, kok of alles tegelijk.

Tweederde van de bewoners behoorde nog tot de eerste krakers van 1997, de anderen zijn via via hier komen wonen of na een festival blijven hangen. Want dat is waar de ADM-werf en zijn bewoners om bekent staat: de magistrale, rauwe feesten. Elk jaar waren er meerdere festivals waar de ADM'ers vanalles voor creëerden: een robot rockband, vuurspuwende draken, adembenemende acts en gezellige barren en tenten.

Maar in 2018 kondigde de gemeente Amsterdam aan hier een einde aan te maken. Vanaf dat moment volgt Cecile van de Grift een aantal bewoners in de aanloop naar de ontruiming. Hoe is het om zo'n vrijplaats, zo'n vrijstaat, na jaren te moeten verlaten? En is er nog een plek voor vrijbuiters als de ADM'ers?