Rouwen, hoe doe je dat eigenlijk? Deze persoonlijke, gevoelige of juist confronterende documentaires proberen die vraag te beantwoorden. Allemaal op een eigen manier.

Zo dood als een pier

Dood gaan we allemaal. Maar op de 7e Montessorischool in Amsterdam zijn de kinderen de afgelopen jaren wel heel vaak met de dood geconfronteerd. Juf Pleun stierf aan een hartaanval, juf Tineke aan kanker. En nu is er nog een juf ongeneeslijk ziek. In de vierdelige serie Zo dood als een Pier volgen we een groepje leerlingen tijdens één cyclus van de schooltuin - van het zaaien tot het oogsten.

Regie: Sara Kolster

Mijn grote broer

Eind 2019 maakt Arie op 22-jarige leeftijd een einde aan zijn leven. Niemand zag het aankomen, zelfs zijn jongere broer Gijs en ouders niet. Een onwezenlijke en verwarrende tijd breekt aan voor het gezin, waarin ze proberen te begrijpen wat Arie heeft gedreven tot zijn dood.

De film biedt een zeer intieme kijk op het leven van de achtergebleven gezinsleden, die vol verwarring, verdriet, maar ook humor en hoop hun leven weer proberen op te pakken.

Regie: Mercedes Stalenhoef

Overgave

Regisseur Marijn Frank verloor haar hartsvriendin Annemarie en heeft het moeilijk om daarna de draad van het leven weer op te pakken. Ze erfde de hardloopkleren van Annemarie en bereidt zich met hulp van trainer en coach Hesdy voor op de marathon van Berlijn.

Kijk ook het DocTalks interview waarin regisseur Marijn Frank en cameraman Victor Horstink vertellen over het maakproces van de documentaire Overgave.

Regie: Marijn Frank

Rouw

De natuurlijke omgeving die de maakster eerder zo veilig en vertrouwd was, is na het verlies een onherkenbaar schemergebied geworden, waar gemis plots kan opdoemen vanachter de horizon. Waar onbestemde gevoelens in golven aanspoelen. Waar de nacht en het duister intense herinneringen tot leven wekken, maar waar ook troost verscholen ligt.

Lees ook het interview met de maakster: 'De natuur wordt het hoofdpersonage met wie je kunt meevoelen.'

Regie: Marleen van der Werf

Waarom bleef je niet voor mij?

Rebekka, Stef, Hessel en Annabel zitten nog maar op de basisschool als hun vader zelfmoord pleegt. Hoe gaan zij om met dit verlies? Het rouwproces is eenzaam. Met anderen praten over wat hen overkwam doen ze eigenlijk niet. Buitenstaanders vinden het ingewikkeld om er naar te vragen.

Documentairemaker Milou Gevers verloor tien jaar geleden zelf haar moeder aan zelfmoord en dacht vaak, net als de kinderen, dat zij de enige was. In de documentaire praat Milou met de kinderen over alles waar niemand over durft te beginnen.

Regie: Milou Gevers

Dood in de Bijlmer

Anita wil een rouwcentrum oprichten waar mensen van alle culturen en achtergronden terecht kunnen. Ze begint vol goede moed aan een kennismakingstocht in deze voor haar onbekende wereld, maar dit proces verloopt niet makkelijk voor een witte Nederlander in een gekleurde samenleving. De vraag dringt zich op of één nieuw rouwcentrum voor alle culturen een wens is vanuit de Bijlmer of een utopie van een uitvaartbedrijf dat de markt wil veroveren.

Anita blijft haar best doen, maar als de dood ook in haar eigen leven een grote rol gaat spelen, neemt ze enige afstand van het project. Hoe loopt dit verder?

Regie: Paul Rigter

Wolkenzusje

Sinds de dood van haar zus Bo woont Kess in een huis vol herinneringen. Wanneer Kess voor het eerst naar de middelbare school gaat en nieuwe vrienden maakt, twijfelt ze of ze over de dood van haar zus wil vertellen of dat ze haar, in gedachten, voor zichzelf wil houden.

De gedachten van Kess en de dingen die ze over Bo vertelt worden vergezeld door oude videobeelden van de zussen en door animaties in inkt, gemaakt door Sara Kolster en Tonke Koppelaar.

Regie: Sara Kolster

Wat achterblijft

Na het overlijden van hun moeder staan drie zussen voor de taak hun ouderlijk huis leeg te halen.

Door het opruimen worden ze opnieuw geconfronteerd met de dood van hun moeder en het onvermijdelijke afscheid van spullen die de herinnering aan hun verleden in leven houden. Het grillige, onderhuidse rouwproces weerspiegelt zich in de manier waarop het huis en de spullen ontmanteld worden.

Regie: Loes Janssen

Het voorland is back

De zus van documentairemaker Susanne Heering maakte op haar 32e een einde aan haar leven. Heering brengt in 'Het voorland is back' het rouwproces van haar familie in beeld.

Susanne en haar drie zussen en broer vertellen hoe ze ‘nabestaan’ – na de dood van hun jongste zus. Hoe smeedden ze van hun pijn sterke onderlinge banden? In 'Het voorland is back' gaat journalist Coen Verbraak hierover met broer en zussen in gesprek.

Regie: Susanne Heerling

Maison Charlotte

De chambres d’hôtes Maison Charlotte is het levenswerk van Jessica en Henk. Met volle overgave stortte het stel zich op de renovatie van deze Franse boerderij, op een cruciaal punt in hun leven.

In de 2Doc Talent film 'Maison Charlotte' schemert de drijfveer achter hun harde werk en toewijding langzaam door…

Regie: Lina van den Idsert & Pepijn Nuiten

Ik rouw van jou

Nellie Benner is 28 als haar moeder plotseling overlijdt. Terwijl verdriet met volle kracht haar leven in dendert lijkt het alsof iedereen van haar verwacht dat ze weet hoe ze moet rouwen. Maar hoe doe je dat eigenlijk, rouwen?

Nellie onderzoekt de tegenstrijdigheden van het verliezen van een ouder op jonge leeftijd. Alle trauma's, tranen en dieptepunten, maar ook de opgedane kracht, wijsheid en losgekomen creativiteit. Kun je sterker en gelukkiger worden door de dood van iemand van wie je het meest houdt?

Regie: Nellie Benner en Leon Veenendaal

Solo

Regisseur Koen Suidgeest volgt de 61-jarige Irma gedurende het eerste jaar na het overlijden van haar man. Ze probeert haar verdriet te verwerken door hun gezamenlijke passie te blijven volhouden: reizen met hun kampeerauto. Maar nu reist ze alleen.

Toerend door Europa leert Irma het gemis van haar man aanvaarden. De camper blijkt daarbij een belangrijke rol te spelen, of ze nu reist met haar bevriende Solo's, leden van een vereniging voor alleenreizenden, of helemaal alleen op pad gaat. De film neemt de kijker mee op Irma's zwerftocht door het emotionele berglandschap van de rouw.

Regie: Koen Suidgeest

Deepfake Therapy

Onder begeleiding van een rouwtherapeut voeren nabestaanden via een nieuwe digitale techniek een interactief videogesprek met hun overleden dierbaren. Ze halen herinneringen op, stellen dringende vragen en gaan de confrontatie met onuitgewerkte zaken aan.

Regie: Roshan Nejal

Hulp nodig?

Heb jij gedachten aan zelfdoding? Ga dan naar www.113.nl of bel 0900-0113.

Heb jij iemand verloren aan zelfdoding en wil je daarover praten, of wil je praten over bijvoorbeeld depressie of angst? Ga dan naar www.mindkorrelatie.nl of bel 0900-1450.

Maak je je zorgen om iemand anders?

Hier hebben we een aantal tips voor een stappenplan dat je kunt doorlopen:

1. Ga in gesprek en stel vragen
2. Luister en toon begrip
3. Zoek samen hulp
4. Zorg goed voor jezelf: Zorg dat je iemand anders hebt om hierover te praten en beloof de ander niet om het geheim te houden.

Meer informatie? Lees er hier meer over.

Meer over dit onderwerp