Op een regenachtige zondagavond maakt de 36-jarige Marianne een einde aan haar leven, het is dan 25 juni 2000. De euthanasie wetgeving was toen nog niet ingevoerd en mensen met een doodswens konden nergens terecht.
Slechts twee mensen had Marianne in vertrouwen genomen: haar moeder Janny en haar beste vriendin Wilma. Anderen, zoals haar goede vriend Ruud, waren niet op de hoogte van haar plannen.
Vijf jaar nadat ze er voor het eerst over heeft gepraat, beëindigt Marianne haar leven. Voor haar moeder laat ze een cassette na met een audiodagboek van haar laatste dagen.
Nu, ruim 15 jaar na haar dood, wil moeder Janny die opnames en het verhaal van haar dochter delen. Samen met vrienden Ruud en Wilma vertelt ze over Marianne's leven en de geplande dood.
“Lieve mam, Als je naar dit bandje
luistert ben je waarschijnlijk heel
erg verdrietig. Ik maak dit bandje
voor jou, om je te laten weten hoe
het de laatste dagen van mijn leven
is gegaan. En dat je dus niet
verdrietig hoeft te zijn, want ik ben
namelijk ook niet verdrietig”