In de documentaire zeg je: ‘Een gesloten wereld: vreugde en verdriet gaan hand in hand.’ Waarom?
‘Vanwege de relatie van mijn ouders. Mijn moeder toont haar emoties: ze vindt het heerlijk om overal heen te varen, maar ze zit ook opgesloten aan boord waardoor ze vereenzaamt. Ze mist het sociale contact. Mijn vader heeft hier geen moeite mee. Hij is heel gesloten, wat ik ook laat zien in de scène waarin hij reageert op mijn vraag over zijn tijd in het internaat.’

Waarom denk je dat je vader niet wil vertellen over zijn tijd in het internaat?
‘Wat daar precies gebeurd is weet ik niet. Daar zullen we nooit een antwoord op krijgen. Wat ik er interessant aan vind is: op het moment dat ik het hem vroeg, vergat hij dat de camera op zijn neus stond. Je ziet vervolgens in de film, nadat ik dat gevraagd heb, dat hij bijtrekt en liever wil antwoorden. Een contrast met de eigenlijke herinnering die hem boos maakt.’

Je moeder zegt ‘Je weet hoe de situatie was, dat was niet makkelijk.’ Welke situatie bedoelt ze?
‘Vroeger: wij naar het internaat en mijn vader die niet meeging als we erop uit gingen wanneer we ergens lagen aangemeerd. Hij had altijd nog wel iets aan boord te doen of zag het nut er niet van in; continu was er spanning. Je moet het zo zien: zij zijn opgegroeid op een schip en hebben vervolgens hun eigen leven ook weer opgebouwd op een schip. Daardoor kunnen ze niet zomaar ergens anders aan de bak.’

Tekst gaat verder onder de afbeelding.

Hoe is de band met je ouders?
‘Ik heb altijd al minder contact met ze gehad vanwege hun werk. Ik zou graag willen dat ik ze zou kunnen helpen of dat ik beter met ze kon praten. Mijn moeder zie ik regelmatig, mijn vader minder: die blijft nog altijd vaak aan boord. Deze documentaire wilde ik maken om iets door te laten dringen bij mijn ouders. Ik weet niet of dat is gelukt: het is en blijft een heel gesloten wereld.’

Hoe reageerden je ouders op de film?
‘Van mijn vader heb ik vrijwel niks gehoord, hij heeft gereageerd via mijn moeder. Zij is trots, maar vind het wel spannend dat het nu op 2Doc wordt vertoond. Mijn oma reageerde heel nuchter tegenover mijn moeder, haar dochter: ‘Susanne, stel je niet zo aan.’ Dat is natuurlijk hard voor mijn moeder. Ik was ook bang dat mijn ouders boos zouden worden. Mijn broer is er namelijk niet heel blij mee, ik heb niet zoveel contact met hem door hoe we zijn opgegroeid maar hij vond het niet fijn dat ik hierin dook. Toen heb ik mijn moeder huilend opgebeld: moet ik het wel doen? Ze gaf aan dat zij en mijn vader helemaal achter het maken van de film stonden en ik me er geen zorgen over hoefde te maken.’

Tekst gaat verder onder de afbeelding.